Reklama

Zabrania się kopiowania i rozpowszechniania treści bloga bez zgody autora.

wtorek, 13 października 2015

Lemury, czyli małpiatki


Lemury zalicza się do małpiatek, a małpiatki to nie małpki. Są, więc, gośćmi na Małpim Blogu. Małpiatki to pospolita nazwa grupy niedużych ssaków naczelnych. Ich łacińska nazwa Prosimia oznacza „przed małpami” i nawiązuje do wielu prymitywnych cech budowy małpiatek w porównaniu z wyżej rozwiniętymi naczelnymi, czyli małpami właściwymi. Małpiatki w większości są aktywne głównie w nocy. Najczęściej mają wielkie oczy oraz charakterystyczny, długi ogon. Są jednak nieliczne gatunki lemurów, które prowadzą dzienny tryb życia i dlatego świetnie nadają się na domowych pupili. Są to między innymi lemur katta i lemur wari. Nie są zbyt kłopotliwe w utrzymaniu.


Lemur katta (na zdjęciu obok) jest chyba najbardziej popularny. Został wypromowany przez cykl amerykańskich filmów animowanych „Madagaskar” oraz telewizyjny serial animowany „Pingwiny z Madagaskaru”. Każdy rozpozna go po jego charakterystycznym pasiastym ogonie.
Podobnie jak wszystkie lemury zamieszkuje wyłącznie Madagaskar. Jest jedynym lemurem prowadzącym naziemny tryb życia. Pozostałe żyją w koronach drzew. Jest głównie owocożerny, zjada również liście i nasiona, ale okazjonalnie również owady.
Dawniej czczony był jako zwierzę święte. Obecnie, na skutek niszczenia lasów na Madagaskarze liczebność tych zwierząt gwałtownie się zmniejsza. I dlatego ich hodowla jest jedyną szansą na przetrwanie gatunku A w hodowli zdarza się, niestety, że matka nie jest w stanie wykarmić swojego dziecka. W środowisku naturalnym takie młode jest skazane na śmierć. W hodowli lemurzą matkę mogą zastąpić ludzie i wykarmić lemurze dziecko butelką. Ale, niestety, taki lemur oswaja się i przywiązuje do ludzi. Często nie nadaje się już do dalszej hodowli i zostaje domowym pupilem. W warunkach hodowlanych odnotowano lemura katta żyjącego 25 lat.

Lemury wari są gatunkiem ginącym w naturze. Ich dość duże rozmiary i smaczne mięso zachęcają Madagaskarczyków do polowania na ten gatunek małpiatki. Dlatego lemury wari należą do najbardziej zagrożonych wyginięciem lemurów i ich hodowla to ostatnia deska ratunku.
To największe i najgłośniejsze spośród lemurów, choć to tylko zwierzaki wielkości małego pieska pokojowego. Pokryte są gęstym puszystym futrem, które sprawia, że wydają się być większe niż w rzeczywistości. Do tego dochodzi ogromny puszysty ogon i żarzące się niesamowitym blaskiem oczy. Futro pokryte jest nieregularnymi białymi i czarnymi łatami, które powodują, że wari wygląda zupełnie jak młody niedźwiadek panda. Istnieje jeszcze drugi gatunek rodzaju Varecia, który ma sierść biało-brązową.

Prowadzą nadrzewny tryb życia, dlatego ich dłonie i stopy są chwytne, z przeciwstawnymi palcami, dzięki czemu świetnie się wspinają, choć sprawiają wrażenie nieco powolnych i misiowatych. W odróżnieniu od większości lemurów są aktywne w ciągu dnia. Wydają donośne okrzyki, oznajmiając w ten sposób zajęcie terytorium. Ich charakterystyczne odgłosy przypominają śmiech.

Są najbardziej owocożernym gatunkiem lemurów. Dietę uzupełniają liśćmi, nasionami i nektarem. Podczas posiłku trzymają pokarm w przednich łapach. To wyjątkowo czyste zwierzęta. Po spożyciu posiłku czyszczą swoje futro, liżąc się. Lemury wari żyją prawdopodobnie do 19 lat.

Oprócz lemurów, do małpiatek zalicza się takie rodziny jak lemurki, indrisy, lorisy, palczaki, galago i wyraki. Większość gatunków małpiatek występuje wyłącznie na Madagaskarze, jedynie lorisowate i galagowate zasiedliły kontynent afrykański i Azję Południowo-Wschodnią.
Większość małpiatek nie nadaje się na domowych pupili. Na przykład lori, osławiona w serwisie YouTube, to małpiatka lorisowata, wcale nie nadaje się do trzymania w domu. Nie dość, że prowadzi nocny tryb życia, to jej futro wydziela toksyczną substancję.